Wczesnym latem Monika pojechała w wysokie góry. Została tam aż do zimy. A przecież spakowała tylko sandały i krótkie topy.

Monika pojechała w Karkonosze, aby wspiąć się na Śnieżkę. Stanęła u podnóża góry, już miała ruszać, ale coś ją powstrzymało. – Ogarnęła, że chyba jej się teraz jednak nie chce. Więc stwierdziła, że poczeka, aż jej się zachce tam wspiąć. No i tak czekała. Dzień. Drugi. Siedemdziesiąty. Aż wreszcie przyszła zima.

A Monika nagle poczuła przypływ motywacji i zdecydowała się właśnie wtedy, zimą, w krótkim topie i sandałach ruszyć w góry. Zima była sroga, Monika nieprzygotowana. Z górskiego stoku zaczęła ześlizgiwać się masa śniegu, która ją przykryła. No i tyle było z Monikowego wspinania się.

Okej, postawmy w tym miejscu kropkę. Nie wiadomo, co było dalej z Moniką. Ale wiadomo, że nie zrealizowała swojego celu. Wiesz dlaczego? Bo skupiła się na tym, czy akurat dzisiaj i akurat w tym momencie chce jej się chcieć.

Pokładanie nadziei w motywacji jest głupie

Wierzę w to, że motywacja sama z siebie nie istnieje. Tak fizycznie to oczywiste, że jej nie ma. Jednak większość z nas cały czas poszukuje motywacji tak jakby można ją było chwycić i zamknąć w szczelnym pojemniku. Wszyscy nieustannie szukamy, a droga do niej jest prostsza, niż się wydaje.

Motywacja rodzi się poprzez podejmowanie działań skupionych na realizowaniu naszych celów. Chociaż wolałabym powiedzieć, że to właśnie wtedy rodzi się bardzo mocne nakręcanie się na coś. I to jest najfajniejsze uczucie na świecie. Kiedy zrezygnowany podejmujesz działanie i nagle nakręcasz się na to działanie i jeszcze mocniej się w nie wkręcasz, i wcale nie chcesz przestać.

Jednak nigdy nie nakręcisz się w coś, jeżeli nie zaczniesz działać.

Mimo, że tak strasznie ci się nie chce. Mimo, że wolałbyś zająć się teraz zbijaniem bąków to ty wstaniesz i pójdziesz biegać. Albo wstaniesz i nauczysz się na wrześniową poprawkę. Podejmiesz działanie, mimo że tak totalnie ci się nie chce.

Nie czekaj, aż wybuchnie wulkan

Czekanie na motywację to jak czekanie na prom na wyspie, na której wulkan ma wylać lawę za niecałe dwie godziny. Jest tam dużo turystów i ty pośród nich. Wszyscy chcecie się przedostać na drugą, bezpieczną wyspę. Bo jakby grunt wam się pali pod stopami. Z Wyspy Niechcemisienizmu na Wyspę Motywacji. Ten prom podpłynie. Ale ma mało miejsc. Więc nie wiesz, czy akurat tobie uda się na niego dostać. Bo oprócz ciebie, na prom czeka też kilka tysięcy innych turystów.

Przy brzegu wyspy są dziurawe łódki, które można przecież załatać i na nich wypłynąć w kierunku Motywacji. Są też bele drewna, z których można zbudować tratwę i na niej dopłynąć do Motywacji.

Można by zacząć działać. Robić coś, żeby do tej Motywacji się dostać, zanim wulkan wybuchnie. Ale wszyscy niecierpliwie czekają i czekają, i dla niektórych za dwie godziny może być już za późno.

Właśnie o to chodzi – żebyśmy nie czekali bez sensu, przeglądając kolejne Instagramy, aż prom zabierze nas na Wyspę Motywacji.

Chodzi o to, żebyśmy zaczęli działać na rzecz naszego celu. Właśnie teraz, kiedy tak bardzo mocno nam się nie chce, przymuśmy się do wykonania tego pierwszego kroku.

Bo mi się tak baaardzo nie chce

Im bardziej ci się nie chce czegoś zrobić, tym bardziej powinieneś to wykonać.

Zauważ, że zazwyczaj nie chce nam się robić tych rzeczy, które są dla nas dobre. Nie chce nam się podejmować tych działań, na których możemy skorzystać. Nie chce nam się ćwiczyć. Robić badań kontrolnych. Uczyć do egzaminu. Poznawać nowych ludzi. Czytać mądrych książek.

A jeśli połączymy te wszystkie pojedyncze aktywności to zbuduje nam się obraz dobrego, szczęśliwego i zdrowego życia, do którego przecież każdy z nas gdzieś tam dąży. Więc powinniśmy mieć wysoką motywację do działania. A jednak jęczymy, że „ale mi się dzisiaj nie chce”.

Mózg nie lubi się męczyć

Nasz mózg nigdy sam z siebie nie ukierunkuje nas na nieprzyjemne i odważne działania. Bo on uwielbia swoją przyjemną, bezpieczną i mało wymagającą strefę.

Mózg chce chodzić na skróty. Powtarzać wyuczone czynności, nawyki. Kierować się tym, co znane albo tym, co ostatnio zadziałało. Mózg działa w taki sposób, aby ograniczać własny wysiłek. Żeby zmniejszać koszty, jakie ponosi. Bo dajesz mu mnóstwo zadań każdego dnia. A on przecież też może mieć dość i najzwyczajniej chcieć czasem odpocząć.

Jeśli przez całe swoje życie, siedzisz sobie wygodnie na kanapie, oglądasz Netflixa i zapijasz smutki colą, to twój mózg będzie odciągał ciebie od każdego pomysłu powstania z tej kanapy. Po to, żeby nie uczyć się nowego schematu działania.

Bo kiedy siadasz na kanapę, jądra podstawy^* przejmują dowodzenie i uruchamiają nawyk „Siedzenie i oglądanie Netflixa”, a nasz mózg w tym czasie może się oddać błogiemu myśleniu o niebieskich migdałach.

Twoje cele leżą i kwiczą, i czekasz

Jeśli teraz nadal myślisz, że mimo wszystko poczekasz z realizowaniem jakiegoś celu, aż będzie ci się wystarczająco chciało, to musisz wiedzieć, że znajdziesz się za miesiąc dokładnie w tym punkcie twojego życia, w którym jesteś teraz. Albo dojdziesz do takiego punktu, w którym będziesz czuć większą frustrację, że twoje cele leżą i kwiczą, a ty budzisz się codziennie z ręką w nocniku.

Więc skąd wziąć motywację do działnia? Co robić, zamiast czekać? Działać i jeszcze raz działać.

– No dobra, działać.. – możesz zacząć zrezygnowany – ale jak tu działać, jak mi się nie chce?

A widzisz! Jest pewna metoda, która naprawdę pomoże Ci przedostać się z Wyspy Niechcemisienizmu na Wyspę Motywacji. Możesz ją poznać klikając tutaj. 😉

*Jądra podstawy to podkorowe struktury naszego mózgu znajdujące się w przodomózgowiu. W tym artykule, zwracam uwagę na połączenia jąder podstawy z płatem czołowym, które to są związane m.in. z planowaniem zachowań i uruchamianiem wyuczonych czynności, czyli nawyków.

Odbierz hasło i ciesz się Darmowymi Materiałami Motywacyjnymi

Jeśli chcesz dołączyć do Newslettera i odebrać hasło do Darmowych Materiałów Motywacyjnych –> zapisz się niżej! 🙂

[mailpoet_form id=”1″]

Charles Duhigg, „Siła Nawyku. Dlaczego robimy to, co robimy i jak można to zmienić w życiu i biznesie”, Wydawnictwo PWN

Photo by Ivana Cajina on Unsplash